Większość z pośród pożyczek, które są udzielane przez inną osobę, albo przez przedsiębiorstwo w ramach świadczenia usług finansowych podlega zgłoszeniu do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania urzędu skarbowego. Obowiązuje zgłoszenia jest wynikiem konieczności pobrania od pożyczki podatku od czynności cywilnoprawnych. Obecna stawka wynosi 2% od wartości pożyczki. Pożyczkobiorca będzie zobowiązany do zgłoszenia swojej deklaracji na formularzu PCC-3 do odpowiedniego urzędu skarbowego. Na dokonanie tejże czynności podatnik ma 14 dni począwszy od zawarcia umowy pożyczki. W takim samym terminie powinno się wpłacić podatek. Ponadto konieczne jest dołączenie do formularza dowodu na pozyskanie środków – potwierdzenie przekazu pocztowego, albo przelewu wykazujące, że pożyczone środki znalazły się na naszym koncie osobistym. Niemniej od zgłoszenia pożyczki, jak i zapłaty podatku istnieje kilka zwolnień. Kiedy zgłosić pożyczkę do urzędu skarbowego? O tym poniżej.
Pożyczka udzielona rodzinie
Prawo podatkowe w Polsce za najbliższą rodzinę, czyli innaczej mówiąc pierwszą grupę podatkową uważa małżonka, wstępnych, zstępnych, zięcia, pasierba, synową, ojczyma, rodzeństwo, teściów i macochę. Za zstępnych uważani są naturalni potomkowie, adoptowane dzieci, dzieci pozamałżeńskie, oraz takie same osoby, które stanowią potomstwo wyżej wymienionych (dzieci adoptowane przez wnuczkę i tym podobne). Za zstępnych uważani są rodzice, dziadkowie, jak i pradziadkowie. Pożyczka udzielona rodzinie nie będzie musiała być zgłoszona dopóty nie przekroczymy kwoty niepodlegającej opodatkowaniu. Spośród pożyczek udzielanych pierwszej grupie podatkowej, tylko pożyczki na kwotę większą aniżeli 9637 złotych trzeba zgłaszać do urzędu skarbowego. Podatek od czynności cywilnoprawnych pobiera się tylko od kwoty, która przekracza 9637 złotych.
Pożyczki udzielane innym osobom
Pożyczki, których udziela się innym osobom nie będącym naszą najbliższą rodziną nie muszą być zgłaszane do urzędu skarbowego (nie podlegają zatem opodatkowaniu) dopóty nie przekroczą kwoty 5 tysięcy złotych. Niemniej jednak pożyczając pieniądze od conajmniej kilku osób, albo instytucji na kwotę większą, aniżeli 25 tysięcy złotych w przeciągu kolejnych trzech lat mamy obowiązek powiadomić urząd skarbowy i musimy zapłacić podatek od środków, które przewyższają podane kwoty.
Zwolnienie z obowiązku zgłoszenia
Poza wskazanymi wyżej przypadkami, zgłoszeniu do urzędu skarbowego nie podlegają pożyczki udzielane przez akcjonariuszy ich spółkom kapitałowym. Nie trzeba także zgłaszać pożyczkę z funduszy, albo kas zakładowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, funduszów związków zawodowych, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, czy koleżeńskich kas oszczędnościowo-pożyczkowych, które działają w wojsku, jak i z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Obowiązkowi podatkowemu nie podlegają także pożyczki, które udzielane są przez przedsiębiorców zagranicznych (niemających zarządu, albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), którzy prowadzą działalność w zakresie udzielania pożyczek i kredytów.